Kodowanie chroni przed niepoprawnym łączeniem
Kodowanie wykorzystywane jest do uniknięcia nieprawidłowego, przypadkowego łączenia podobnych złączy. Dostępne są trzy różne techniki:
- Znaczniki wizualne, takie jak nadrukowane symbole, wycięcia, kolorowe klipsy i etykiety na złączu ułatwiające użytkownikowi prawidłową orientację
- Akcesoria, takie jak piny prowadzące i tuleje, styki kodujące lub osłony, fizycznie zapobiegają tworzeniu nieprawidłowych połączeń
- W zakresie złączy okrągłych do eliminacji błędów przy podłączaniu służą również znormalizowane czoła łączeniowe, takie jak kodowania A, B, D lub X.
Opcje kodowania złączy przemysłowych Han®
Piny kodujące
Dwie z czterech śrub mocujących wkład w obudowie można wymienić na piny kodujące. Przy nieprawidłowym podłączeniu piny kodujące kolidują ze sobą, uniemożliwiając połączenie. Każdy pin kodujący po jednej stronie złącza musi trafić na śrubę mocującą po drugiej stronie.
Piny / tuleje kodujące
W przypadku tego typu kodowania piny / tuleje kodujące zastępują śruby mocujące we wkładach lub ramkach złącza. Piny te umożliwiają dopasowanie łączenia o kąt do ±5° w kierunku wzdłużnym i ±2° w kierunku poprzecznym. Zapobiega to łączeniu pod nachyleniem. Piny i tuleje naprowadzają oraz służą jako elementy kodujące; podłączenie jest możliwe wyłącznie, jeśli współpracujące pary są połączone prawidłowo. Mając na uwadze maksymalną liczbę czterech pinów lub tulei prowadzących na złącze, łącznie dostępnych jest 16 różnych opcji kodowania.
Inne elementy kodujące
Alternatywnie można użyć pinów i tulei plastikowych (w serii Han®, wyróżniają się czerwonym kolorem). Każdy z nich może zastąpić kontakty zaciskane w seriach Han® C, Han® D, Han® DD; Han E®, Han® EE i Han® EEE. Dla większości wkładów metoda ta oznacza utratę jednego kontaktu na potrzeby kodowania. Sytuacja ma się inaczej w przypadku Han® Q i Han-Yellock®, które są wyposażone w osobne przestrzenie na kodowanie. Dla przykładu Han® Q5 zawiera dwie przestrzenie, każda z sześcioma pozycjami na styki lub tuleje kodujące, co łącznie daje do 36 opcji kodowania.
Kodowanie dla urządzeń i złączy na PCB
Konieczne jest rozróżnienie pomiędzy ...
- kodowaniem, w którym zaprojektowano znormalizowaną czoło łączeniowe złącza, np. dla złączy okrągłych M8, M12 i M23
- dodatkowymi elementami kodującymi (często oznaczonymi kolorami), takimi jak klipsy lub pierścienie kodujące i piny lub klucze, płetwy, nisze, mostki, kołnierze lub wypustki, tworzące fizyczną barierę przy podłączaniu
Kodowanie złączy PushPull
Aby zapobiec nieprawidłowym połączeniom złączy z blokadą PushPull, np. interfejsów RJ45, na obudowie można umieścić akcesoria, takie jak kolorowe klipsy.
Złącza okrągłe M8, M12 i M23 Złącza okrągłe wykorzystywane są do montażu maszyn i systemów oraz w ramach łączenia urządzeń. Są zaprojektowane odpowiednio do rozmiarów zastosowanego gwintu jako M8, M12, M23 lub 7/8 cala. Poszczególne rozmieszczenia kontaktów są unormowane i nazywane np. jako kodowanie A, B, D i L lub X. Jeżeli kilka złączy okrągłych o tym samym kodowaniu używanych jest obok siebie, zabezpieczeniem przed pomyłką mogą być różne opcje zatrzasków w korpusach izolacyjnych w obudowie.
Złącza M8
Złącza 3- lub 4- pinowe, kodowanie A
Złącze M12
Złącza M12 dostępne są w wersjach od trzech do dwunastu pinów. W zależności od wersji, opcjami kodowania są A, B, D, X lub Y. Dlatego, prawidłową pozycję łączenia jasno określa geometria wkładu oraz rozmieszczenie pinów i tulei. Aby uniknąć pomyłek i nieprawidłowych połączeń, do złączy o tej samej lub podobnej funkcji używa się różnego kodowania.
M23
Złącze okrągłe sygnału M23 wyposażone jest w układ do 19 kontaktów. Kodowanie następuje poprzez dopasowanie płetwy w obudowie do zagłębienia w korpusie izolacji. Dlatego korpusy izolacji w ofercie HARTING mają sześć opcjonalnych, obrotowych pozycji – X, H, N, S, Y, Z (patrz rysunek). W konsekwencji obok siebie można umieszczać do sześciu złączy sygnałowych M23 o identycznych częściach czołowych bez ryzyka pomyłek.
Złącza DIN
Złącza do PCB zgodnie z DIN 41 612 są kodowane po obu stronach połączenia. Po bokach każdego złącza w mostkach kodujących może być zatrzaśniętych maksymalnie 12 pinów. Daje to ponad 900 różnych opcji kodowania. Mostki mogą być przykręcone, wlutowane lub wtopione w złącza. Zaletą kodowania mostkami jest brak użycia pozycji kontaktów. Dodatkowo istnieją również metody, w których kontakt żeńskiego złącza DIN zastępowany jest stykiem kodującym. Współpracujący styk męski trzeba w takim przypadku usunąć narzędziem w pozycji połączenia (=>katalog HARTING, DIN 41 612, kodowanie, str. 00 · 14).
Przykłady złączy
